Sander de Gruijter is al achttien jaar een bekend gezicht binnen Hofmeier. De laatste tien jaar is hij ook een vaste naam in onderwijsland. Een nuchtere, loyale financial met een scherp oog voor proces en mens. Collega en sectormanager Onderwijs Cindy Rademaker ging met hem in gesprek over wat hem drijft, hoe het vak is veranderd en waarom hij zich hier nog altijd zo thuis voelt.
Als Cindy aanschuift bij Sander, is de sfeer direct ontspannen. “Achttien jaar Hofmeier,” zegt ze lachend. “Dat is niet niks.” Sander glimlacht. “Nee, dat kun je wel zeggen. En het voelt eigenlijk nog steeds goed.”
Zijn avontuur begon destijds min of meer toevallig. Bij een van zijn opdrachten werkte Sander samen met iemand van Hofmeier. “Ik zag dat haar collega’s regelmatig even langskwamen om te kijken hoe het ging bij de opdrachtgever. Dat vond ik mooi, die persoonlijke aandacht en die oprechte interesse.” vertelt hij. “Van mijn eigen detacheerder waar ik toen voor werkte, zag ik eigenlijk nooit iemand.” Die collega stelde voor om Sanders’ cv eens door te sturen. “Zo kwam ik in contact met Marcel Adriaanse,” zegt Sander. “Hij zei eerlijk: ik neem je nog niet aan, want ik heb nog geen passende opdracht. Maar zodra ik die heb, kun je starten.” En dat gebeurde al snel. Zijn eerste klus was bij het pensioenfonds van S.C. Johnson. “Ik voerde hun eigen pensioenadministratie. Heel iets anders dan wat ik tegenwoordig doe, maar die afwisseling maakt dit vak voor mij juist leuk.”
“En wat maakt nou dat je al die jaren later nog steeds zo graag interimt?” vraagt Cindy. Sander denkt even na. “De afwisseling. Elk traject heeft een kop en een staart, dat spreekt me aan. Soms is het een vervangingsvraagstuk, soms gaat het om de kennis die we meebrengen of extra capaciteit in drukke periodes. En ze bellen ons niet voor niets. Er is altijd iets te doen, op te lossen of te optimaliseren.”
In die jaren groeide Sander niet alleen in ervaring, maar ook als mens. “Ik was vroeger vrij introvert,” zegt hij. “Ik stap nu makkelijker op mensen af dan vroeger. En ik geef mijn eerlijke advies vanuit mijn ervaringen, gevraagd én ongevraagd.”
Cindy beaamt dat. “Dat merk je ook. Jij bent sociaal, oprecht betrokken. En positief: je denkt in mogelijkheden en oplossingen. Schouders eronder en gáán.” Sander lacht. “Niet lullen, maar poetsen. Dat zeggen ze vaker. Rotterdamse mentaliteit.”
“Je werkt al zo lang in het onderwijs,” zegt Cindy. “Je bent bijna een BN’er in de sector. In ieder geval in de Randstad. Wat trekt je nog steeds zo aan in die wereld?” Sander hoeft niet lang na te denken. “Het sociale aspect,” zegt hij. “De omgang met mensen is warm, betrokken. Collega’s kijken echt naar elkaar om. Soms zelfs te veel,” lacht hij.
Sander werkt inmiddels vooral voor schoolbesturen, soms in complexe trajecten. “Op dit moment help ik samen met een collega een stichting in een fusietraject,” vertelt hij. Cindy knikt. “Ja, dat is best een flinke klus, toch?” Sander: “Zeker. Het is pittig, maar ook enorm leerzaam. Alles moet financieel worden ontrafeld: verplichtingen, liquiditeit, activa, enzovoort. En niet alles is altijd even goed vastgelegd, dus het is soms puzzelen. Maar juist dat analytische, dat uitpluizen, dat past bij mij.”
Wat hem opvalt in de sector, is hoe snel dingen veranderen. “De subsidiestromen zijn enorm toegenomen. Vooral na corona kwamen er veel incidentele gelden bij. Die zijn nu grotendeels verdwenen, terwijl er wel structureel mensen van betaald werden. Dan zie je spanningen ontstaan in de begroting.” Daarnaast ziet hij hoe digitalisering en data een steeds grotere rol krijgen. “Data wordt steeds vaker gebruikt als stuurinformatie en datagedreven werken en denken is in het onderwijs nog best een uitdaging.” Daar helpt hij dan ook bij. “Hoe beter je de data aan de voorkant vastlegt, hoe beter de analyse wordt.”
Cindy herkent het beeld en vult aan: “En we leren natuurlijk ook van de uitdagingen die we tegenkomen. De best practices neem je dan weer mee.” “Precies,” zegt Sander.
Sander vertelt: “Vroeger deden we de administratie met papieren facturen, stempels en postboeken.” “De ‘schoenendoos administratie’”, grapt Cindy. Sander: “Haha ja, dat waren andere tijden. Toen heb ik een keer een kleine interne controle gedaan: ik legde een tellerstandenkaart van de kopieermachine tussen de facturen. Drie mensen tekenden hem gewoon, zonder te kijken wat het was. Toen ik vroeg: ‘Waarvoor heb je getekend?’ zeiden ze allemaal: ‘Ja, het is toch een factuur?’”
Cindy lacht. “Dat klinkt typisch als iets wat jij zou doen. Mensen even scherp houden, maar wel met humor.” Sander reageert. “Ja, dat soort dingen vind ik interessant. Gewoon om te zien of mensen echt kijken. En of processen lopen zoals ze bedoeld zijn. Ik hou van structuur. Dingen moeten kloppen: tijdig, juist, volledig.”
Sander is niet alleen uitvoerend sterk, maar hij is ook een waardevolle adviseur voor schoolleiders. “Zij zijn vaak integraal verantwoordelijk en niet altijd financieel opgeleid. Dan help ik ze om cijfers te vertalen naar betekenis. Bijvoorbeeld bij afschrijvingen over meerdere jaren of begrotingen: wat betekent dit echt voor jouw school? Dat uitleggen vind ik leuk. Je ziet dan dat iemand ineens begrijpt hoe het werkt, en dat geeft voldoening.”
“Dat merk je ook in hoe we met AVS samenwerken,” zegt Cindy. “Daarin brengen we de praktijk en de theorie echt bij elkaar.” Samen met AVS (de Academie & Vakvereniging van Schoolleiders) verzorgt Hofmeier een strategische leergang voor schoolleiders, waarin ze leren steviger te sturen op hun begroting en bedrijfsvoering. Sander draagt daar regelmatig aan bij met casuïstiek uit de praktijk, net als bij de onderwijsworkshops van Hofmeier. Die voorbeelden maken de trainingen extra herkenbaar. “Heel leuk om te doen” zegt Sander. “Mooi om ook op zo’n manier aan die kennisontwikkeling bij te dragen.”
Als ze samen terugblikken op al die jaren, schuift het gesprek vanzelf richting de mens achter de professional. “Wat ik mooi vind,” zegt Cindy, “is dat jij nog steeds met dezelfde energie werkt als toen ik je leerde kennen. Nieuwsgierig, loyaal en iemand die rust brengt in organisaties. We weten dat het bij jou in vertrouwde handen is, omdat je doet van je zegt en je zegt wat je doet.”
Sander glimlacht. “Dat komt ook doordat de basis bij Hofmeier stabiel is. De persoonlijke aandacht is er nog steeds, ook na al die jaren. Er wordt niet alleen naar werk gevraagd, maar ook hoe het thuis gaat. Dat voelt oprecht.”
Hij vertelt hoe kleine gebaren het verschil maken. “Mijn vrouw krijgt een attentie op haar verjaardag, er wordt gevraagd hoe het met mijn zieke schoonvader gaat. Dat soort dingen. Het is niet groot, maar het zegt alles.”
Cindy knikt. “Dat is typisch Hofmeier. We kennen elkaar gewoon goed. We hebben in de loop der jaren zoveel gedeeld…werk, privé, gekke momenten. Jij weet precies hoe ik in elkaar zit, en andersom.” Hij lacht. “Ja, dat klopt. Het is gewoon fijn hoe dat gaat. We hoeven niet veel woorden te gebruiken.” “En dat is wat samenwerken zo prettig maakt,” zegt Cindy. “Die korte lijntjes, de een-tweetjes voor onze opdrachtgevers die bijna vanzelf gaan. Vertrouwen. Weten dat iemand doet wat hij zegt.” “En afspraak is afspraak,” vult hij aan.
Ze praten even over het team. “We hebben veel mensen die hier al jaren werken,” zegt Cindy. “Dat zegt genoeg over de cultuur.” “Ja, het is echt dat DNA,” zegt Sander. “Betrokkenheid, korte lijnen, gelijkwaardigheid. Iedereen heeft zijn eigen rol, maar we doen het samen. Ook tijdens opdrachten maken we gebruik van elkaars expertise. En als er ergens druk op komt, wordt er bijgeschakeld en helpen we elkaar. En dan denk ik: ja, dit is waarom ik hier nog steeds graag zit.”
“Wat zou je de komende jaren nog willen doen?” vraagt Cindy tot slot.
“Ja, het is weer tijd voor een volgende opdracht. Maar het liefst blijf ik wel in het onderwijs,” zegt Sander zonder aarzelen. “Projecten met impact, waar ik echt iets kan verbeteren. Jaarrekeningen, begrotingen, procesoptimalisatie – daar word ik blij van. En zolang het leuk blijft, blijf ik doorgaan.” Cindy glimlacht. “Achttien jaar onderweg en nog steeds dezelfde bevlogenheid. Dat zegt alles.” Sander knikt. “Ja. Dat is precies waarom ik hier nog steeds graag werk.”
Of zelfs letterlijk Sander? Neem dan contact op met Cindy. Zij weet precies welke onderwijs-finance expert bij jouw organisatie past.
