Natuurlijk, een demissionair kabinet kan slechts een beleidsarme begroting presenteren, maar…… het gister gepresenteerde financiële vooruitzicht voor 2022 (met effecten ver daarna) is wel heel erg mager. De Rotterdamse mentaliteit van mouwen opstropen, schouders eronder en niet lullen maar poetsen straalt er niet bepaald vanaf. Maatschappelijke noden worden ‘gewoon’ doorgeschoven naar een nieuw kabinet, waarvan de samenstelling klaarblijkelijk erg ingewikkeld is. Hete hangijzers worden met symbolische (eenmalige) bedragen gepapt en natgehouden. Een lappendeken van bedragen wordt uitgestrooid over met name zorg, duurzaamheid, binnenlandse veiligheid en woningnood.

Hoe symbolisch die bedragen zijn blijkt overduidelijk uit de aanpak van de woningnood. Er wordt een miljard, verdeeld over tien jaar, 100 miljoen per jaar beschikbaar gesteld voor extra nieuwbouw van betaalbare woningen. Even ruwweg over de duim gerekend is die 100 miljoen het bedrag dat een middelgrote woningcorporatie kwijt is aan een nieuwbouwproject van ruim 500 nieuwbouwwoningen (en dat nog zonder de grondaankoop). Op de andere hierboven genoemde aandachtsgebieden is iets soortgelijks aan de hand. Het uiteengevallen kabinet geeft er wederom blijk van de ernst van de situatie op deze vlakken te miskennen. Verschuilen achter het demissionair zijn is inmiddels wel een enorm zwaktebod. Voor de burgers van ons land wederom een teleurstellend verhaal met veel woorden en maar weinig daden.